Sa Likod ng Silid (BL STORY)

Ako si Ren, isang estudyante sa psychology na laging tahimik at nakatago sa sarili. Mas komportable akong manatiling nakamasid kaysa makihalo sa mga tao. Ngunit nagbago ang lahat nang lumipat sa amin si Elias, isang bagong transferee sa aming dormitory. May aura siyang kakaiba — palaging nag-iisa, may mga matang puno ng lihim, at ngiti na tila nagtatago ng sakit. Sa unang pagkikita pa lang, ramdam ko na may koneksyon kami, kahit walang salita. Habang lumilipas ang mga araw, unti-unti naming nabuo ang tahimik na samahan, puno ng mga sulyap, ngiti, at mga lihim na kwento ng nakaraan.

Ngunit komplikado ang lahat. Si Elias pala ay may sugat mula sa nakaraan — iniwan siya ng kanyang dating kasintahan sa gitna ng pangako at pangarap. May mga gabi na natagpuan ko siyang umiiyak sa rooftop ng dorm, hawak ang lumang litrato at liham. Sa bawat luha niya, ramdam ko ang bigat ng puso niya, at mas lalo kong naramdaman ang pangangailangang protektahan siya.

Sa mga gabing iyon, nagkaroon kami ng matagal na pag-uusap, halos walang kausap, ngunit ramdam namin ang damdamin ng isa’t isa. Sa bawat sandali, unti-unti akong nahuhulog sa kanya, ngunit may pangamba: kung magmamahal ako, baka masaktan din ako sa komplikasyon ng nakaraan niya.

Isang gabi, bumalik ang lalaking iniwan siya noon, sa dorm, na may galit at pangako na bawiin ang lahat. Nakaharap kami sa hallway, at ramdam ko ang tensyon, takot, at lungkot ni Elias. Hinawakan ko ang kanyang kamay, at sa kabila ng lahat ng nakaraan, mahina ngunit matatag kong sinabi: “Hindi mo na kailangan pang bumalik sa nakaraan.

Nandito ako, at handa akong magmahal sa’yo sa kabila ng lahat.” Tumigil siya sa pag-iyak at tumitig sa akin, ramdam ang katotohanan sa bawat tingin. Hinawakan ko ang mukha niya at hinalikan ng marahan, puno ng pangako at pag-ibig na hindi matitinag ng komplikasyon o sugat ng nakaraan.

Paglipas ng mga buwan, unti-unti naming binuo ang bagong simula. Sa bawat gabi na magkasama sa dorm, natutunan naming pahalagahan ang bawat sandali, yakap, at halik. Kahit gaano pa komplikado ang nakaraan, ramdam namin na sa kabila ng lahat, may pagmamahal na kayang maghilom at magtagal sa bawat tibok ng puso namin. Sa likod ng silid, natutunan naming magmahal ng buo, kahit puno ng takot, pangamba, at lihim.

TAPOS.